Aż się boję... / Rozmowy z przedszkolakiem

Aż się boję pisać, bo jest tak dobrze. Między mną i Tomkiem. Nie wiem co mu się odkleiło albo jaka jest inna przyczyna.
To mogą być piękne święta. Jeszcze naprawdę może być pięknie.
Matyś cały czas pyta o Mikołaja, pomimo, że rok temu poznał mojego Tatę.
Narazie kupiłam magicznego Jinna z Dumel. Ma fajne recenzje, a z Tomkiem widzieliśmy go w sklepie.
Poza tym Mati chce ten samochód z Maszy i niedźwiedzia z wilkami.

A ostatnio:
7rano, jedno oko mam otwarte...
Mat: Mamusiu, a wiesz, że wiewiórki jedzą żołędzie?
Ja: tak, i orzechy.
Mat: yhy, ale jak za dużo zjedzą to są takie grube, że nie mieszczą się do swoich dziupli...
Ja: to muszą znaleźć nową dziuplę z większym wejściem.
Mat: nieeee, po prostu nie mogą jeść tyle kaszy
Ja:...????
Mat: oglądałem w Maszy i niedźwiedziu to wiem.
Aha :)

Jedziemy na zakupy. Ja z Tomkiem z przodu, Matyś z tyłu w foteliku. Stoimy na przejeździe. Mat patrzy na puste miejsce obok siebie i mówi:
Mamoooo, chyba tu kogoś brakuje...
Ja z Tomkiem patrzyliśmy na siebie śmiejąc się po cichu do siebie...
Ja: Matyś, czy Ty chciałbyś siostrę albo brata?
Mat: Mamo, no co Ty.... Mi o ciocię chodziło!
:) i wszystko jasne

Odbieram go z przedszkola, jedziemy do sklepu. Na parkingu...
Mat: Mamo, a wiesz, że Tata to mnie kiedyś zostawił w aucie i poszedł sam do sklepu?
Ja: Przecież tak nie wolno. Musisz zwracać uwagę.
Matyś (z oburzeniem): Niech Tata sobie przemyśli i zastanowi się nad swoim zachowaniem, bo ja już z niego nie mogę!
(czy ja tak mówię? ;))

Kilka dni przed urodzinami Tomka.... Wybieramy wierszyk, którego
Matyś się nauczy, tzn ja czytam, on wybiera. Ten "z kupą" najfajniejszy.
"Życzę Tato powodzenia,
Apetytu do jedzenia,
Forsy dużo,
Dzieci kupę,
Fajną pracę i chałupę "
Powtarzamy, nagrywamy, po czym Matyś stwierdza, że to nieładnie życzyć komuś kupy :D
No nieładnie ;)